- qara-qırmızı
- прил. темно-красный
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
qara-qırmızı
Смотреть что такое "qara-qırmızı" в других словарях:
üz — is. 1. İnsan başının qabaq hissəsi; surət, sifət, çöhrə, sima. Üzünün ifadəsi. Qəşəng üz. – Mərcan bəy diqqətlə Kərbəlayı Qubadın üzünə baxır. Ü. H.. <Qızın> yumru, gözəl üzü və yanaqları açıq sərin havada qızarmışdı. M. İ.. // Heyvan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bulud — 1. is. 1. Səmada toplanan su buxarı yığını. Ağ buludlar. Qara buludlar. – Gün çıxır, göydə bulud qırmızı rəngə boyanır. A. S.. Günəş parça parça ağarışan buludlar arasından süzüb çıxdıqca, hava daha da istiləşir. M. Hüs.. 2. məc. Təhlükə, qorxu… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
al — 1. 1. sif. Qırmızı. Al bayraq. Al qan. Al şəfəq. – Al yanaqların sanasan ki, qızılgül xərməni; Tər zənəxdaninə baxdıqca cünun eylər məni. M. P. V.. Sənə al don yaraşır, niyə qarə geymisən sən; Məgər aşiqin ölübdür, sənə bu əza neçindir? S. Ə. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
rəxş — f. ağla qırmızı və ya qara ilə qırmızı qarışıq rəng («Şahnamə» qəhrəmanı Rüstəmin atının adı) yaxşı at … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
açıq — sif. 1. Qapalı olmayan, örtülü olmayan. Açıq pəncərə. Açıq qutu. Açıq kitab. – Səhər Sona yuxudan ayılıb medalyonu açıq z. gördü. N. N.. // Qıfılsız, bağlı olmayan. Açıq şkaf. Açıq qapı. 2. Örtüksüz, üstü örtülü olmayan, damı olmayan. Açıq səhnə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kərpici — sif. 1. Bişmiş kərpic rəngində olan; qırmızı. Kərpici parça. Kərpici maşın. Kərpici şal. – Qırıq pəncərələrinin hərəsinin yanında bir dəmir çarpayı qoyulmuş, üstü qırmızı kərpici adyallarla örtülmüşdü. M. İ.. 2. Kərpic şəklində olan; dama dama.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cildli — sif. Cild çəkilmiş, cildi olan. Qırmızı cildli kitab. – Qazı . . kitabları eşib, bir qara cildli kitab gətirib açdı. C. M.. Saleh çeşməyini taxıb kitab oxuyur, arabir qara cildli bloknotuna nə isə qeyd edirdi. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göy — 1. is. 1. Yer üzünün üzərində mavi bir qübbə kimi görünən fəza, boşluq. Göydə buludlar üzür. Göydə ulduzlar sayrışır. Bu vaxt göydə bulud göründü. // Yer üzünü əhatə edən kainat boşluğu; ənginlik, hava. Bu halda sərayi şahibən göyə bir fişəng… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
karandaş — is. <rus. əsli «qara daş» sözündən> Yazı yazmaq, şəkil və cizgi çəkmək üçün taxtaya geydirilmiş nazik qrafit, yaxud quru boyaq çubuğu. Qara karandaş. Qırmızı karandaş. Karandaşla yazmaq. – Çernil, qrafit, pero, karandaş; İcad edəni olaydı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lent — is. <alm.> 1. Bəzək və s. üçün işlədilən dar, uzun parça zolağı. Sarı lent. Ağ lent. Qara lent. – «Ura» səsləri altında qırmızı lent kəsildi, stansiya işə salındı. M. İ.. Gör qızların saçlarında; Necə ipək lentləri var! M. D.. Gördüm… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
